Recenzja: Hitman: Absolution [Android]

Kilka dni temu Feral Interactive wypuściło androidowy port gry Hitman: Absolution. Zobaczmy więc, czy warto wrócić do Agenta 47 w tej formie.

Hitman: Absolution ukazało się pierwotnie już ponad 10 lat temu. Agent 47 próbował dostąpić tytułowego Rozgrzeszenia w 2012 roku na konsolach PlayStation 3 i Xbox 360 oraz komputerach PC. Notabene z wielką przyjemnością zdobyłem zarówno platynę na PS3, jak i wszystkie osiągnięcia na Steamie.

Mając ogromny sentyment do tej odsłony, miałem wielką nadzieję na sprawdzenie jej na moim smartfonie. Jak widzicie, udało mi się to, wobec czego mogę się z Wami podzielić moimi przemyśleniami. Zapraszam do mojej recenzji androidowego portu gry Hitman: Absolution.

Fabuła

Agent 47 w moim przekonaniu nie miał niestety szczęścia do wciągających historii. Na dobrą sprawę większość odsłon z eleganckim łysym zabójcą stanowiła zlepek misji. Opowieść moim zdaniem nie stanowiła trzonu gry i miała jedynie stanowić pretekst do wysyłania nas w konkretne miejsce. IO Interactive w Absolution postanowiło to zmienić. Fabuła w tej odsłonie jest zdecydowanie najbardziej filmowa z całego cyklu (nawet wliczając w niego późniejszą serię World of Assassination). Uważam, że bez dwóch zdań wyszło to na dobre Absolution. Nie ukrywam, że już ponad dekadę temu byłem pod wrażeniem reżyserii przerywników filmowych i zdecydowanie bronią się one nawet po upływie tylu lat.

Ogromne znaczenie mają też świetna gra światłem i cieniem, przywodząca na myśl najlepsze filmy z gatunku noir oraz fenomenalna muzyka skomponowana przez Jespera Kyda. Ponadto jestem w stanie zrozumieć motywacje 47-ki i zależało mi na dowiedzeniu się, co spotka zarówno jego, jak i Victorię. Zresztą nawet otwierająca grę misja jest niezwykle klimatyczna i świetnie zrealizowana. Zwłaszcza dla fanów serii, jako że występuje tu szalenie istotna dla cyklu postać. Nie będę więcej pisał, aby nie zdradzać spoilerów. Mam oczywiście świadomość, że po tylu latach niejeden gracz mógł już przejść Hitman: Absolution. Nie zdziwiłbym się jednak również w przypadku, w którym wersja na urządzenia mobilne byłaby pierwszym kontaktem z tą częścią. Zapewnię więc Was po prostu, że fabuła jest fantastycznie prowadzona i stanowi jedną z największych zalet Absolution.

Rozgrywka

Recenzowana dziś gra to oczywiście skradanka akcji. W Hitman: Absolution wcielamy się w płatnego zabójcę, który nie zawaha się zlikwidować niejednej osoby. Co prawda w opisywanej dziś odsłonie jest nieco zmian względem poprzednich części, ale trzon rozgrywki jest stały. Nadal największa przyjemność tkwi w wykonywaniu zadań jak przystało na prawdziwego zawodowca – najlepiej bez wykrycia, a nawet bez przebierania się. Warto bowiem zaznaczyć, że możemy zlikwidować (śmiertelnie bądź tylko ogłuszyć) każdą napotkaną postać niezależną. Jednak im więcej osób zdejmiemy (wyłączając z tego oczywiście nasze cele), tym więcej punktów zostanie odjętych z naszego finalnego wyniku. Jeśli jednak już postanowimy kogoś się pozbyć, to dobrze jest ukryć ciało. Na mapach znajdziemy wiele pojemników, kontenerów czy szaf idealnie mieszczących nie tylko bezwładne ciało, ale i nas.

Hitman: Absolution oferuje też opcjonalne wyzwania i nie da się wykonać ich wszystkich za jednym razem. Niektóre bowiem wykluczają się – nie zdobędziemy nagrody za przejście misji tylko w naszym podstawowym ubiorze, celując jednocześnie w przebranie się za przedstawicieli każdej dostępnej profesji. Zachęca to do wielokrotnego przechodzenia misji. Co istotne – zachęca, ale nie frustruje. Na pozbycie się celów zadania mamy często sporo sposobów – między innymi popchnięcie za balustradę, zdetonowanie ładunku wybuchowego, otrucie, czy skorzystanie z garoty lub pistoletu z tłumikiem – aczkolwiek sama droga do naszej ofiary zazwyczaj odznacza się niewielką swobodą

Coś za coś – sprawia to, że doświadczenie jest bardzo filmowe. Nie znaczy to bynajmniej, że gra jest liniowa – mamy często możliwość wybrania kolejności likwidowania naszych celów, czy korzystania z pewnych odnóg na drodze. Na pewno jednak nie jest to taka swoboda jak w przypadku World of Assasination. Niemniej jednak trzeba zauważyć, że artykuł ten dotyczy wersji na smartfony i tablety. Uważam wobec tego, że tak rozbudowana gra i tak jest świetną opcją na urządzeniach mobilnych. Zwłaszcza, że nie ma tu wielu kompromisów w zestawieniu z oryginalną wersją. Więcej na ten temat napiszę w poniższej części recenzji.

Grafika i udźwiękowienie

Hitman: Absolution oferuje kilka trybów działania – między innymi Grafikę oraz Wydajność. Ja, korzystając ze smartfona Xiaomi 14T Pro, postawiłem na Grafikę i ani przez chwilę nie żałowałem mojego wyboru. Nie doświadczyłem żadnych odczuwalnych spadków płynności animacji – co mogliście zaobserwować na wstawionym wcześniej filmie przedstawiającym moją rozgrywkę. Ponadto tekstury są wyraźnie lepszej jakości niż te na konsolach X360 czy PS3. Oczywiście jako że gra wygląda jak widać, to jest dość bateriożerna. Do pełna naładowany akumulator mojego smartfona wystarczał na około 1,5 godziny gry w trybie Grafiki. Natomiast po zdecydowaniu się na Wydajność bateria pozwalała na 2 godziny wcielania się w tytułowego zabójcę.

Doceniam również obecność efektów wolumetrycznych i świetnego oświetlenia, które sprawiają, że na małym ekranie telefonu produkcja ta nie odbiega znacząco od gier na duże konsole. Jasne, gdzieniegdzie można znaleźć nieco rozmyte tekstury, aczkolwiek nie jest to nic, co wybija nas z immersji. Ta stoi na naprawdę wysokim poziomie. Podobnie zresztą jak absolutnie fenomenalna muzyka, którą można usłyszeć w Hitman: Absolution. Bynajmniej nie powinno to dziwić. Podpisuje się w końcu pod nią Jesper Kyd (znany między innymi z Assassin’s Creed II i wspaniałych motywów Venice Rooftops czy Ezio’s Family).

Kończąc już pomału kwestię udźwiękowienia, muszę wspomnieć o obecności pełnej polskiej wersji językowej. Moim zdaniem mówiący za Agenta 47 w naszej wersji Paweł Małaszyński nie dorównuje Davidowi Batesonowi z oryginału. Niemniej doceniam pełną lokalizacją. Warto dodać, że w menu opcji możemy wybrać osobno język głosów i napisów. Nie ma więc przeszkód, by grać z polskimi napisami i angielskim dubbingiem.

Sterowanie w Hitman: Absolution na smartfonie

Nie mogę nie poruszyć w kwestii sterowania w kontekście portu na urządzenia mobilne. Hitman: Absolution to, jak już wcześniej napomknąłem, pełnoprawna gra AAA. Można wobec tego spodziewać się rozbudowanego sterowania. Na szczęście również na tym polu Feral Interactive stworzyło wzorcowe dzieło. Przede wszystkim możemy wybrać jeden z dwóch zdefiniowanych układów sterowania. Każdy z nich preferuje osoby praworęczne lub leworęczne, a więc można wybrać układ w zależności od dominującej u nas dłoni. To z całkowitą pewnością spora zaleta. Podobnie zresztą jak możliwość postawienia na dynamiczne wskaźniki interakcji. Kiedy się na nie zdecydujemy, to nie będziemy musieli – choć będzie i taka możliwość- szukać specjalnej ikony na ekranie dotykowym, aby podnieść jakiś przedmiot, zejść niżej lub otworzyć drzwi.

Zamiast tego wystarczy w odpowiednim momencie stuknąć ekran – zaręczam, że znacznie poprawia to komfort gry. Nie zapomniano też o wsparciu dla celowania za pomocą żyroskopu, ani ustawieniu ikon interakcji według naszego widzimisię i zapisania tego jako nowy układ sterowania. Feral Interactive pozwala nawet dostosować siłę wibracji (osobno dla menu głównego oraz gry), czy prędkość poruszania się kamery. Pod względem możliwości dostosowania sterowania Hitman: Absolution to synonim perfekcji.

Dodajmy jeszcze do tego możliwość podłączenia pada przez Bluetooth (co wpływa na wyświetlane ikony interakcji; jest ich po prostu mniej), a otrzymamy niezwykle przemyślaną produkcję. Ewidentnie Feral Interactive grało dość długo w swój port i myślało nad tym, jak sprawić, aby był on jak najbardziej przystępny w odbiorze. I wiecie co? Efekt jest imponujący! Oczywiście sterowanie za pomocą samego ekranu dotykowego nie jest tak wygodne jak po podłączeniu pada, aczkolwiek jest to jak najbardziej możliwe. Wobec tego w drodze do pracy (która zajmuje mi około 50 minut) z prawdziwą przyjemnością grałem na samym telefonie.

Natomiast w domu podłączałem pada i grałem za jego pomocą. Rozgrywka niesamowicie wciąga i sterowanie smartfonem/padem różni się niemal wyłącznie ergonomią, co jest oczywiste. Niezależnie od wybranego przez Was sposobu gry, absolutnie nie powinniście się meczyć! Powiem więcej – tak świetnie grało mi się w Hitman: Absolution, że już rozglądam się za jakimś uchwytem do telefonu, który de facto zamieniłby mi go w przenośną konsolę.

Podsumowanie

Hitman: Absolution to rewelacyjny port bardzo dobrej gry. Bez problemu można zapomnieć, że gramy w dość wiekową produkcję – i to na smartfonie. Strona wizualna prezentuje się fantastycznie, a płynność działania po prostu zachwyca. Doceniam także pełną polską wersję językową, co z pewnością zachęci do zakupu niejednego gracza z naszego kraju. Recenzowany tytuł pokazuje jak powinny wyglądać porty i jak dla mnie jest wzorem dla innych studiów. Hitman: Absolution to pełnoprawna gra, w której nie należy się spodziewać istotnych kompromisów w zestawieniu z „dużymi” wersjami.

Jeśli szukacie wciągającej historii połączonej ze skradanką akcji i macie odpowiedni sprzęt (co najmniej Android 13, Snapdragon 7/Dimensity 7030, 12 GB wolnego miejsca) , to w moim przekonaniu nie ma się nad czym zastanawiać. To, nie zawaham się użyć tego słowa, naprawdę wybitne dzieło. Brawo! Co prawda podczas przechodzenia tego tytułu zdarzyło się, że kilka razy się wyłączył. Nie zniechęciło mnie to jednak do dalszego grania. Absolution na Androidzie po prostu wciąga. Dodatkowo oferuje możliwość zdobywania osiągnięć i wykonywania mnóstwa wyzwań. Nie ma co – szczerze polecam tę grę każdemu miłośnikowi skradanek.

Kod recenzencki zapewniło studio Feral Interactive.